Communiekaartjes Seppe
Toen ik mijn eerste module fotografie in avondschool deed, was het dat jaar net Seppe zijn plechtige communie. Ik vond het een beetje gek om iemand anders te vragen om foto’s te nemen terwijl ik zelf ook continu met foto’s bezig was.
Dus, ik wou de uitdaging aangaan om zelf de foto’s te nemen en de bijhorende communiekaartjes te ontwerpen. Ik moet wel eerlijk bekennen dat er heel wat stress bij kwam kijken.
Wat kon er allemaal misgaan?
1. Het weer
Aangezien ik geen studio heb, en dus steeds buiten opnames doe, ben ik altijd afhankelijk van het weer. Seppe deed al eind april zijn communie. We moesten dus zien dat we bij het eerste mooie weer meteen aan de slag gingen. Je weet immers nooit of het daarna nog mooi weer zal zijn?
2. Fotografie ervaring
Mijn ervaring was 0,0! Ik had al veel foto’s genomen, maar nog nooit voor zo een officiële gebeurtenis. Als de foto’s mislukten of onscherp waren, had Seppe geen communiekaartjes en stond ik mooi voor schut.
Ik kan je verzekeren dat ik de druk op mijn schouders echt wel voelde.
3. Photoshop
Je kan natuurlijk gewoon foto’s nemen en voila… de kaartjes zijn klaar. Maar dat was niet mijn bedoeling. Ik wou er echt een kaartje van maken. Dus ging ik aan de slag met Photoshop.
Ik had hier nog nooit eerder mee gewerkt. Maar gelukkig kon ik in mijn 2de module van de fotografiecursus kiezen om de optie Photoshop erbij te nemen. Ik deed dus 2 modules samen, en zo kon ik aan de leerkracht ook nog vragen stellen als ik vast zat met mijn ontwerpen.
Locatie
Ik wist verschillende plaatsen waar ik heen wou. Zo gezegd zo gedaan…de eerste dag dat het weer goed was, trokken we richting Dendermonde. Daar hebben we verschillende foto’s genomen die meteen al in onze smaak vielen. Daarna reden we door naar het centrum van Gent. Aan onder andere de Krook en het Graffitistraatje werden er nog een honderdtal foto’s genomen.
Desondanks het wachten en de vele foto’s bleef mijn model steeds lachen. Achteraf zijn we als beloning dan ook iets lekkers gaan eten. Hij was zo flink geweest.
Maar ik was nog niet helemaal tevreden, waardoor we enkele weken later nog naar Breskens in het Nederlandse Zeeland gingen.
Daar kon ik nog een massa foto’s nemen. Aan foto’s had ik dus zeker geen gebrek.
Nabewerking
En dan begon het… foto’s selecteren. (Ik had mezelf wat aangedaan want uit zo een massa is dat niet echt een pretje) Na de selectie kon ik beginnen bewerken en ontwerpjes uitproberen.
Ik had de basis van Photoshop geleerd, maar daar is ook alles mee gezegd. Ik heb dus nog heel veel moeten opzoeken en navragen aan vrienden & vriendinnen terwijl ik bezig was.
Gelukkig was het paasvakantie en kon ik er me volop op concentreren. Ik ben een volledige week hiermee bezig geweest. Maar uiteindelijk waren ze klaar.
Toen ik naar de winkel ging, om ze voor een proefdruk te laten afprinten, was ik snel terug van mijn roze wolk. Ze waren veel te donker. Mijn moed zonk weer in mijn schoenen. Ze waren wel op gewoon papier afgedrukt en dat was niet mijn bedoeling.
Gelukkig weet ik een fotowinkel zijn waar je je ontwerpen vooraf kan doorsturen, en zij kijken of ze goed zijn van kwaliteit. Op fotopapier bleek dat dus wel ok te zijn. Wat een opluchting.
Ik heb ze uiteindelijk laten afdrukken, zonder afdruk op de rug. (anders zie je het fotomerk staan of de nummer) Dit is wel een beetje duurder maar het ziet er veel professioneler uit. Voor een communiekaartje mag dit wel, als je het niet op karton kleeft.
Het resultaat
Ik was blij met mijn eerste creaties en Seppe ook. Bovendien was ik best wel trots dat ik het aangedurfd had. Ik heb er tenslotte ook nog veel positieve reacties op gekregen.
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel? Aarzel niet om ze te stellen…
Liefs,
Gundi
